August III Sas i polowania w Puszczy Białowieskiej

August III Sas, król Polski i wielki książę litewski, zapisał się w historii jako wielki miłośnik łowiectwa, organizując polowania pełne przepychu. W czasach jego panowania nastąpiło wzmocnienie straży łowieckiej, dla której zbudowano nowe mieszkania wokół Puszczy Białowieskiej. Polowania królewskie odbywały się w specjalnych zagrodach zwanych Altaną, powstałych na terenie dawnego zwierzyńca Wielka Kletnia, założonego przez Stefana Batorego.

Polowanie z 27 września 1752 roku

Najbardziej spektakularne polowanie Augusta III odbyło się 27 września 1752 roku. W wydarzeniu uczestniczyli nie tylko król i jego małżonka Maria Józefa, ale także Hetman Wielki Koronny Jan Klemens Branicki oraz inni dostojnicy. Polowanie, które odbyło się w miejscu zwanym odtąd Augustowym Sadem, przyniosło śmierć 42 żubrom, 13 łosiom i 2 sarnom. Maria Józefa, trafiając bezbłędnie do 20 żubrów, w międzyczasie czytała książkę, co świadczy o charakterze tych „łowów”.

Obelisk upamiętniający królewskie polowanie

August III Sas urządza najwspanialsze i najbardziej udane (a raczej krwawe) polowanie królewskie w Puszczy Białowieskiej. Powszechnie uważa się, że odbywa się ono w zagrodzie znajdującej się na obszarze zajmowanym w czasach Stefana Batorego przez znacznie obszerniejsząj od niej Wielką Kletnię. Od czasu tego polowania jest ona zresztą często nazywana Augustowym Sadem. W altanie czyli mówiąc wprost na strzelnicy obok króla i królowej „są przytomni” Hetman Wielki Koronny Jan Klemens Branicki oraz wielu innych dygnitarzy. Zostają zabite 42 żubry, 13 łosi i 2 sarny (jeleni już wtedy w Puszczy nie ma). Sama królowa od niechcenia trafia bez pudła 20 żubrów, w przerwach między strzałami zabawiając się lekturą. Na pamiątkę tych „łowów” zotaje postawiony obelisk.